تفاوت باز کردن:
باز کردن فایل در دو حالت هیچ تفاوتی نداره. در هر دو حالت یک هندل به برنامه داده میشه که فایل رو دستکاری کنه یا بخونه. چیزی که تفاوت داره نحوه‌ی تفسیر فایل هست.
هنگامی که فایل به صورت دودویی باز میشه، مثل یک جریان ساده باهاش برخورد میشه که می‌تونیم بایت‌ها و بیت‌هاش رو بخونیم (بایت‌ها به صورت مستقیم و بیت‌ها با خوندن یک بایت).
هنگامی که فایل به صورت متنی باز میشه، ما با کاراکترها سروکار داریم (یک کاراکتر ممکنه ۲ بایت باشه نه یه بایت). در این حالت ما در هر گام یک کاراکتر رو از متن می‌خونیم.
تفاوت سرعت پردازش: مطابق نکته‌ی قبل فایل در حالت دودویی و متنی به یک صورت باز میشه و بنابراین سرعت پردازش داده تفاوتی نداره. اما چون در یک حالت کاراکتر خونده میشه و در حالت دیگه ممکنه یک عدد صحیح ۴ بایتی یا بزرگ‌تر خونده بشه، بنابراین ممکنه خوندن یک داده و یک گام تفات سرعت داشته باشه. اما این به معنی بالاتر بودن سرعت پردازش فایل در حالت دودویی نیست.
در ++C زبانی بسیار کوچک‌تر و پاکیزه‌تر در تلاش برای خروج است. (Bjarne Stroustrup)
