هر نوع داده با ۱- عملگرهای ممکن و ۲- گستره‌ی مقادیری که می‌تونه داخلش باشه معرفی میشه.
مثلاً نوع int با char فرق داره به این دلیل که intint معنی داره اما charchar معنی نداره (هرچند ممکن باشه). یا نوع int با long int فرق داره چون بازه‌ی اعدادی که نگه می‌دارن با هم فرق داره وگرنه همه‌ی اعمال‌شون شبیه هم هست.
گستره‌ی مقادیر هم دو معنی داره.
۱- تعداد بیت‌های استفاده شده برای نوع داده. مثلاً int (در بعضی کامپیوترها و کامپایلرها) ۴ بایت هست ولی long int ۸ بایت.
۲- اگر n بیت برای نوع داده در نظر گرفته بشه ۲ به توان n حالت ممکن برای مقادیر داخلش میشه فرض کرد. حالا از این مقادیر ممکن یه تعدادی برای اون نوع داده بامعنی هست و یه تعدادی بی‌معنی. اون بامعنی‌ها داخل گستره‌ی مقادیر قرار می‌گیره.
این فقط برای قسمت اول سوال
هیچ پژوهش انسانی نمی‌تواند ادعای علمی بودن داشته باشد، مگر اینکه از برهان ریاضی برخوردار باشد (لئوناردو داوینچی)
