میگن بهتره که متغیر در همون محدوده‌ای تعریف بشه که داره استفاده میشه. خب می‌تونیم با استفاده از براکت برای خودمون محدوده بسازیم. این به نظرتون کار درستیه؟
{ int x; //Doing somewhat with x variable }
بله ما مفهومی با عنوان دامنه تعریف متغیر در برنامه نویسی داریم. وقتی متغیری در بلوکه خاصی تعریف میشه، فقط در همون بلوکه شناخته شده‌ست. و اگه خارج از بلوک ازش استفاده کنید کامپایلر حتما خطا میگیره. و به متغیری که اینجوری تعریف میشه و مورد استفاده قرار میگیره میگن متغیر محلی. (حالا در مقابلش متغیر سراسری هست که اون هم قطعا مورد استفاده خودش رو داره.) اینکه بگن کار خوبیه خب آره ولی نه همیشه. میبینین جایی بیرون بلوکه هم به اون احتیاج دارین پس باید سراسری تعریف بشه. یا حتی گاهی کار به استفاده در توابع دیگه میکشه (بدون تغییر) که پای متغیر استاتیک میاد وسط. به هر حال این بلوکه بندی کاملا محدوده‌ی تعریف متغیر رو مشخص میکنه و حتی اگه متغیرتون به همون اسم پیش از اون تعریف دیگه‌ای یا مقدار دیگه‌ای داشته بوده باشه، این دو تا هیچ خللی به هم وارد نمیکنن و انگار که دو تا متغیر با اسم‌های متفاوت تعریف کردین...
