utft-32 پیاده‌سازی مستقیم مقادیر یونیکد هست به طوری که بنابراین برای هر کاراکتر دقیقاً ۳۲ بیت حافظه در نظر می‌گیره.
utf-8 پیاده‌سازی‌ای از یونیکد هست که برای بعضی کاراکترها ۸ بیت، برای بعضی دیگه ۱۶ بیت، برای بعضی دیگه ۲۴ بیت و ... در نظر می‌گیره
در کاربردهایی که نیاز به سرعت پردازش بالا روی یک ماشین هست ولی حافظه‌ی مصرفی زیاد مهم نیست (حداقل از سرعت پردازش متن مهمه‌تر نیست) استفاده از utf-32 بهتره چون سرعت پردازش متن‌هایی که کاراکتر با طول ثابت دارن بسیار بیشتر از متن‌هایی هست که طول کاراکتری متغیر دارن.
در کاربردهایی که نیاز به صرفه‌جویی در مصرف حافظه هست استفاده از utf-8 بهتره چون حافظه‌ی مصرفی بسیار کمتری از utf-32 داره.
در کاربردهایی هم که نیاز به ارسال داده‌ها روی شبکه هست و ترافیک مصرفی شبکه مورد توجه هست به همین دلیل استفاده از utf-8 به‌صرفه‌تر هست.
هیچ پژوهش انسانی نمی‌تواند ادعای علمی بودن داشته باشد، مگر این‌که از برهان ریاضی برخوردار باشد (لئوناردو داوینچی)
